Twoje Wiersze - Z nienawiścią

Z nienawiścią

rymowany

2025-02-08 22:58

Nienawiści przyglądam się z boku
robię miny grymasy i gesty
brew unoszę dwa razy przy oku
w którym widzę mszę świętą i festyn

Oczy spuszczam jak spuszcza się spodnie
głową kręcę jak kręci się Ziemia
żadne słowo nie dotrze już do mnie
bo mnie tutaj od dawna już nie ma

Nienawiścią docierasz więc do mnie
gołą dupę podnoszę z sedesu
głowa w górę i majtki i spodnie
Nie przepadnę tak jak ty z kretesem.

Gregorek, 08.2.2025

autor

return

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sturecki

2025-02-09

Autor rozpisuje się o konfrontacji z nienawiścią – najpierw obserwowanej, potem odczuwanej, ale ostatecznie odrzuconej. Jakby podpowiada, że najlepszą odpowiedzią na zło jest nie dać mu się pochłonąć – podnieść głowę, zebrać się w sobie i iść dalej. Czy to dobra rada?
Wiersz w ironiczny sposób przygląda się nienawiści – bohater nie angażuje się w nią emocjonalnie, obserwuje ją z dystansem, niemal teatralnie. Gdy ta próbuje go dosięgnąć, zamiast ulec, podnosi się, otrzepuje i odchodzi, jakby był ponad tym. Ciekawa groteska, w której codzienne, wręcz fizjologiczne czynności symbolizują odrzucenie przedmiotowego zła.
Treść – (6) zaskakująca, przewrotna, z mocnym przekazem.
Warsztat – (6) dobrze prowadzony rytm i rymy, ciekawa gra kontrastów.
6/5

Groschek^(*)

2025-02-09

Bardzo brzydko o celebracji mszy świętej. Dlaczego oceniłem Ci ten wiersz? Temat, mimo iż osobiście do kościoła nie chodzę, dotyka mniejszość, którą środowisko lub nawet rodzina zmusza podtrzymywać ich tradycję. W którymś momencie zwykłe zniechęcenie przeradza się w nienawiść.

Groschek^(*)

2025-02-09

Ps. I abstrahując od dupy, kibla i innych nie smaków tekst został napisany klasycznie i bez błędu. Wiem, że mogę przysporzyć tu sobie jeszcze więcej wrogów co i tak już ich mam (można rzec..) pod dostatkiem - ale oceniając ten tekst podaję rękę ludziom z Afryki, których mamy tam gdzie mieszkam bardzo wielu. Jeśliby pozwolono człowiekowi myśleć jak chce to nie musiałby się tak daleko posuwać jak tu. Pzdr. :-/