Ładna i urocza ta jesień. Po jesieni przychodzi zima i ona też ma swój urok.
Pozdrawiam serdecznie :)

bardzo piękne wiersz słowa ... tak trzymać ...

Bardzo ładna ta jesień w Twoim wierszu, Andrzeju, dziękuję w imieniu wszystkich poań za dedykację, również dla mnie.
Tak wolność jest wspaniała, pod warunkiem, że można z niej korzystać, znam osoby, które niestety nie mogą, bo nie każdy na jesieni życia jest zdrowy, są osoby, które np. mają problemy z poruszaniem się i sa skazane na pobty w domu, bo nie moga z niego wyjść, także wolność plus zdrowie, wówczas jest pełnia.
Pozdrawiam Cię serdecznie, Andrzeju :)

Zatem niech piękno i ciepło jak najdłużej trwa!
Miłej soboty:)⭐

ładnie.

Od czasu do czasu ktoś rzuci w eter znany slogan, że oto "starość się Bogu nie udała..." A guzik prawda! Ona jest właśnie taka jaką być miała. To wcale nie jest czas na odpoczynek po aktywnym życiu. To jest raczej czas wzmożonej pracy duchowej, która często swój początek bierze w ograniczoności materii, jaką jest fizyczność ludzka. To jest szkoła pokory. Życie człowieka zostało pychą naznaczone przez grzech pierworodny. Wspaniałomyślne Boże Miłosierdzie pozwala człowiekowi ostatni jego etap życia zakończyć podczas zmagań nad doskonaleniem cnoty pokory. Czyż to nie jest piękne?! W Twoim wierszu oczywiście pobrzmiewa nuta miłości małżeńskiej tudzież partnerskiej. Wspominasz o wolności, której następstwem jest zima Te ostatnią odczytuję jako symbol bieli, czystości, świętości, a więc w odniesieniu do wiersza – jako symbol osiągnięcia celu. W gruncie rzeczy – o czym nie dosc często pamiętamy – ten puchowy kożuch śniegu kryje i chroni pod sobą życie; życie, które w zewnętrznej powłoce obumarło, ale ujawnione zostaje na nowo w wiosennym rozkwicie.
Pozdrawiam Cię serdecznie. Hej ho!