Wiersz wolny - należy do systemów nienumerycznych, pojawił się u Norwida w drugiej połowie XIX w. Współcześnie uznany jest za najbardziej nowoczesną formę wiersza. W wierszu wolnym dużą rolę odgrywają wszelkie zabiegi zmierzające do odprozaizowania języka. Ponieważ nie istnieje żaden zestaw reguł normujących wiersz wolny, dlatego dla każdego tekstu w tej konwencji tworzy się oddzielny system.

W wierszu wolnym wers pozostaje jedyną jednostką powtarzalną, wyróżnioną za pomocą intonacji wierszowej.

S. Skwarczyńska pisze: " Wiersz wolny (...) odznacza się tym, że frazy jego konturuje linia składniowo-intonacyjna, co samo przez się jest już chwytem kompozycyjnym; w przeciwieństwie do wiersza nieregularnego wiersz wolny nie dąży do silnego kontrastowania rozpiętości fraz. Dzięki temu tok frazowy jest spokojny. Fraza jest zwykle raczej długa, skracana sporadycznie dla potrzeb ekspresji".

(Wstęp do nauki o literaturze, t. II, 1954).

powrót