Przepraszam za ilość wersji, bowiem trudno mi dokonać wyboru,
całość dla wytrwałych...
Inspiracja - "Portret Doriana Graya"
O. Wilde
~~~~~~~~~~~~~~~~~


Nieskazitelna biel czystej karty,
nim zgasło światło, zanim mielizna.
Wystarczył impuls myśli, co jadem
duszę zatruła, zdarła niewinność.

Aby fantazja stała się jawą,
by niemożliwe w realia wplątać.
Duszę omotać i tak jak w Fauście
w czarcie władanie na wieki oddać.

Chociaż na zewnątrz zmian żadnych nie ma,
to pod podszewką robactwa mrowie.
Jedynie portret jest świadkiem niemym
i opowiada mroczną historię.

Żeby na koniec stać się refleksem
dawnej przeszłości, wielbiącej piękno.
 
***
II WERSJA


Z bieli wrzucony w otchłań mielizny,
by w hedonizmie móc się zatracić.
Wszystko za sprawą zapalnej myśli,
której jad duszę powoli trawił.

Z całkiem nieznaną twarzą dla świata,
grając pozorem nieskazitelnym,
by pod powierzchnią kryć nagość prawdy -
w mulistym bagnie, z plamą krwi skrzepłej.

I tylko niemy, zamknięty świadek,
w złoconej ramie nie krył wzburzenia,
dopóki diabeł nie posłał starca
na wieczne męki, w łożu Madeja.

Lecz nim do piekła został wysłany,
mroczne, szkaradne stało się lico,
którym za życia chętnie się chwalił,
gdy go zabrakło, mrokiem straszyło.

A na obrazie ponownie piękno
mogło urzekać, przyciągać widza.


***
III wersja

Uwodziłeś Dorianie,
niczym Faust uśmiechem
i pięknym kostiumem,
skrojonym na miarę.

Nie miało znaczenia,
że tuż pod podszewką
stwardniały grudy błota,
wraz z pełzającym robactwem.

Nie pytałeś o jutro,
z hedonistycznym dziś.
Cel uświęcał środki,
gdy byłeś w centrum
Sodomy i Gomory.

Kochałeś połów
w rzece pożądania,
dopóki błotniste dno
nie przewróciło na łopatki,

Gdy niemy świadek przeżegnał
ostrzem krzyża na drogę.

****
IV wersja

Piękny młodzieniec jak grecki posąg,
z twarzą anioła i czystym wnętrzem,
nagle hedonizm w sobie rozkochał,
żeby w Sodomy błoto wpaść gęste.

Mimo upływu lat twarz anielska,
bez zmian, lecz z farszem duszy przegniłej.
W jej zakamarki portret się wgłębił
i nagą, straszną prawdę wskazywał.

Aż nagle przyszło z nieba olśnienie,
że nic bez echa nie pozostanie.
Może wystarczy, gdy świadek niemy
ciemnej przeszłości zniknie na zawsze?

Wymaże grzechy, przeszłość rozświetli,
będzie od nowa budować przyszłość,
albo los inną ścieżkę nakreśli,
by mogła karą zadość uczynić…