podniebne przeźrocza - Larisa (7)
jest poetka
zaklęta w wersach
rozpościera błękitne skrzydła
ożywione słowem
zakamarki rozświetla
niebiańską duszą
przemyka bezszelestnie
po frazach
czytając bez zapisu
poza wymiarem doczesności
jak dobry duszek
unosi się ponad ludzkie wady
wydobywając motto
z humanistycznego punktu
widzenia
niematerialnych zdarzeń
Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają, jak latać.
Antoine de Saint–Exupéry
***Piszę bez zgody Autorów oraz bez ich wiedzy.