Twoje Wiersze - Wiadomość z gwiazd

Wiadomość z gwiazd

wolny

2025-03-12 17:47

Debiut

Patrzę w niebo przez lunetę
Nieskończona ciemność
W małej soczewce
Upstrzona złotymi łzami

Krzyk mój niemy
Na wieńcu z gwiazd
Nuty pogubione
Już nie idą
Po czarnych strunach tylko
na oślep-czyli donikąd
Zamiast odpowiedzi
Rozbrzmiewa cisza- Twój nowy śpiew

Gardło zdarte
Woła odpoczynku
Poduszka miękka
Szybki sen
Mam tam wszystko,
Ale
Ciebie brak-więc jednak nic

Dni tak mijają

Na beztrwaniu

Na bezśpiewie

Na bezciebie

autor

PawełR

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

9 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Larisa

2025-03-13

Rozdzierająca samotność... pod niebem z gwiazd.
Zawsze czuję coś na kształt pustki i szczęścia równocześnie, gdy patrzę w gwiazdy.
Piękny wiersz!
Podobają mi się użyte neologizmy... w puencie czuje się, że wszystko odpływa... jest niepełne. Potrzeba bliskości przepełnia człowieka melancholią.
Serdecznie pozdrawiam

PawełR

2025-03-13

Dzięki za opinię. Również pozdrawiam :)

Monia

2025-03-13

Bardzo nietuzinkowe pozdrawiam serdecznie 😉

PawełR

2025-03-13

Dzięki ;) pozdrawiam również

Kazimierz Surzyn

2025-03-12

Bardzo wymowne, melancholijne, tęskne wersy wraz z puentą, pozdrawiam serdecznie i zapraszam do przyjaciół.
6/5

PawełR

2025-03-12

Dzięki za opinie :) Pozdrawiam

JoViSkA

2025-03-12

Witaj na TW z dojmującym debiutem...
Pozdrawiam

PawełR

2025-03-12

Również witam ;)

sturecki

2025-03-12

Wiersz odbieram jako melancholijną tęsknotę, skierowaną ku niebu, gwiazdom i komuś, kto już nie odpowiada. Przestrzeń kosmosu staje się symbolem pustki i milczenia, a brak drugiej osoby odbiera sens nawet najpiękniejszym snom. Autor układa codzienność z „bez” – bez śpiewu, bez obecności, bez znaczenia. To piękne, choć smutne przypomnienie, że nie wszystko da się wypełnić – czasem brak kogoś czyni nawet nieskończoność pustą.
Treść – 6 … czytelna, bo mocno oddaje pustkę, stan zawieszenia, tęsknoty i braku.
Warsztat – 6 … rytm i obrazy dobrze budują emocjonalną głębię, którą wspomagają udane neologizmy: „beztrwanie”, „bezśpiew”, „bezciebie” i w pewnym sensie "na oślep-czyli donikąd".
6/5