Twoje Wiersze - Apokalipsa na talony - Konstantynopolitańczykowiańczyk(*)

Apokalipsa na talony

antyczny

2024-11-29 11:41

barszczyk kubełkowy na wietrze
papieros wypłycił bryzę
brat ze szwagrem na rowerze
gonią pod klasztory

chowaj się kto może
kop ziemiankę albo grób
mroczki oczne na znak końca
zebuć drewniaki z nóg

zwitek papieru przepustką
gęba spuchła ale chłonie
pod broń
zły ton
gdzie lud
śnić może
raca
plecak
pacierz
bajka
rozstawiona straż gnojowa
nie ma serca ale godna
zajęć prawie użytecznych
od słowa do słowa

autor

Konstantynopolitańczykowiańczyk^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

jobo

2024-11-29

Dobrze dajesz!

Gwiazdy i już!

Konstantynopolitańczykowiańczyk^(*)

2024-12-07

✔️

Moona@

2024-11-29

Bogacze od dawna się bunkrują.
Może coś wiedzą ;)

Konstantynopolitańczykowiańczyk^(*)

2024-12-07

✔️

JoViSkA

2024-11-29

Co ma być to będzie...przed apokalipsą nie ucieknę...cieszmy się chwilą!
Pozdrawiam

Konstantynopolitańczykowiańczyk^(*)

2024-12-07

✔️

Waldi1

2024-11-29

jak to dobrze ... że jestem optymistą ... pozdrawiam serdecznie ...

Konstantynopolitańczykowiańczyk^(*)

2024-12-07

✔️

sturecki

2024-11-29

„Chowaj się kto może, kop ziemiankę albo grób” – mocne i ironiczne wezwanie, które ukazuje groteskę świata na krawędzi zagłady. Wiersz jest antyczną wizją współczesnej apokalipsy, gdzie codzienność – z barszczykiem kubełkowym, papierosami i strażą gnojową – nabiera surrealistycznego wydźwięku, a absurd staje się jedyną odpowiedzią na chaos. Kluczowa fraza „od słowa do słowa” – podkreśla pustkę ludzkiej komunikacji w obliczu zagłady, gdzie słowa tracą moc, a działania stają się farsą.