W moim rodzinnym albumie
Próżno szukać zdjęć szczęśliwej rodziny
I szczęśliwych kolorowych wspomnień
Mam jedynie dwie czarno białe fotografie
Na jednej jest urocza
Ubrana na biało dziewczynka
Eksponująca z dumą dwa pierwsze ząbki
Na drugim jest dziewczynka z mamą
Mama się uśmiecha lecz jej oczy
Pozostają smutne
Ten smutek będzie jej towarzyszył już zawsze

Jedyne zdjęcie taty gdzieś się zagubiło
Podobnie jak kilka wspomnień o nim
Mieli być tacy szczęśliwi
Ale czasem "dziecko w drodze"
To jeszcze nie powód by założyć rodzinę
Choć samotnym matkom
Też nie jest łatwo szczególnie na wsi
Po odejściu taty już nikomu się nie udało
Zdobyć serca mamy
A dziewczynka z czarno białej fotografii
Coraz częściej chodziła na samotne spacery
Rozmawiała sama ze sobą albo z kwiatami
Czytała książki o szczęśliwych rodzinach
I rysowała domy z czerwonymi dachami

Nieraz słyszałam od babci
Że jestem "dziadowskim nasieniem"
Nie potrafiła mnie pokochać
I zasiać w moim sercu nasionka miłości
To nasionko zasiał dziadziuś
Człowiek o wielkich dłoniach
I wielkim sercu
Strugał scyzorykiem łódeczki z kory
Zrobił mi pudełko na dziecięce rysunki
I drewnianą karuzelę na lekcję techniki
Z fotelikami ze skorupek po włoskich orzechach
Pamiętam jak się rozpłakał
Gdy mu przeczytałam mój pierwszy wiersz

W moim rodzinnym albumie
Nie ma zdjęć szczęśliwej rodziny
Choć kilka szczęśliwych chwil
Zapisało się gdzieś na dnie serca
Jedna z nich pachnie pudrowymi miętówkami
Chowanymi przez dziadziusia
W blaszanym pudełku...