Twoje Wiersze - wsiąkanie

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

13 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Driana

2024-09-19

Wszyscy wiele zapisali, po części i rozumiem ichnie podejscie, chociaż dla mnie Anna, jest wewnetrznym "dzieckiem", mlodszym swym*wydaniem ",. Jej umysł zupelnie inaczej pracuje, przemieszczajac się pomiędzy światami przeszłości, przyszlosci i teraz.

☺️ Serdecznie Reniu pozdrawiam 💜

Michał^(*)

2024-09-16

Zawsze mnie zadziwia, jak potrafisz przez naturę i otoczenie Anny fantastycznie podkreślać kobiece emocje bohaterki. Jakby przyroda stanowiła jedność osobową z Anną. Fantastyczny i tylko Twój,,zabieg" poetycki. Czasem wydaje się, że Anna jest podobna do natury, ze wszystkimi żywiołami i zjawiskami łagodzenia.
Wiesz, że odkąd poznałem Annę w Twoich wierszach, przechadzam się blisko niej ... czytając z ogromną fascynacją.
Dobrego dnia Reniu:)

Mgła^(*)

2024-09-19

A wiesz ze dużo w tym co napisałeś prawdy
Anna to postać z pogranicza jawy i snu
Jest blisko natury kto wie może te żywioły które w Niej drzemią niejako napędzają i sterują Jej życiem
Dziękuję pięknie za miłe słowa 🙂

Jastrz

2024-09-15

Strasznie długo Cię nie czytałem. Lubiłem Twoje wiersze, ale pogniewałaś się na beja. Cieszę się z naszego powtórnego spotkania. Annę też pamiętam - to znaczy niekoniecznie ten konkretny wiersz, ale ją jako pełnokrwistą Twoją bohaterkę.

Mgła^(*)

2024-09-15

Michaś nie pogniewałam się na beja 🙂
Ktoś musiał odejść aby zostać mógł Ktoś inny
I w sumie to z korzyścią dla obojga
Podczytywałam Was publikujących z ukrycia 🙂
Cieszę się że mogę już oficjalnie dodać komentarz
Serdeczności ślę

Wanda Kosma

2024-09-15

Anna ma swój świat, swoje emocjonalne uniwersum wplątane w namacalną rzeczywistość istniejącą jakby poza czasem. Gdy czytam Twoje znakomite wiersze, w których ona jest bohaterką liryczną - zawsze brzmi mi w głowie "Susanne" Cohena, "and you want to travel with her and you want to travel blind"... Wspaniałość tego namacalnego, a jednocześnie trochę baśniowego świata lirycznego polega na jego równoczesnej uniwersalności. Jest jakimś pograniczem podświadomości każdego z nas. Anna dotyka głęboko, Anna dotyka tabu, Anna patrzy przez materię.
"i smuje się snuj smugą dymu" - genialna fraza.
Bardzo podziwiam to uniwersum. Pozdrawiam serdecznie :)

Mgła^(*)

2024-09-15

Wando niezmiernie mi miło czytać takie komentarze
Wiesz kiedyś Ktoś nazwał mnie beztalenciem i wsiową babą oderwaną od pługa
A mnie to pasuje bo wiem gdzie są moje korzenie
W Annie ukryłam przeżycia i emocje kobiet z mojej rodziny
To taki zlepek wrażeń i odczuć

sisy89

2024-09-15

Przepiękny, subtelny, cudny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Mgła^(*)

2024-09-15

Dziękuję kochana
Przytulasy 😘

Monia

2024-09-15

Bardzo dobry utwór pozdrawiam;)

Mgła^(*)

2024-09-15

Dziękuję pięknie 🙂

_wena_

2024-09-15

Pozwolę sobie podpisać się pod komentarzem Mitylene
Pozdrawiam, miłej niedzieli, życzę :)
6/5

Mgła^(*)

2024-09-15

Weneczko dziękuję serdecznie 🙂

Mitylene

2024-09-14

Atrybutem tych wersów jest ich zmysłowość pięknie wkomponowana w pozornie sielskie życie Anny...Pozdrawiam Mgiełko:)

Mgła^(*)

2024-09-15

Dziękuję pięknie za czytanie
😘

sturecki

2024-09-14

Wiersz oddaje subtelną i intymną atmosferę, pełną przemijania i melancholii. Opisuje zimny powrót Anny do domu, gdzie przenikające zimno i wilgoć mieszają się z obrazami wiejskiego krajobrazu. Wersy są pełne zmysłowych doznań, wiersz daje wrażenie głębokiego zanurzenia w naturę i codzienność, niosąc z sobą subtelną refleksję nad ciepłem i przeszłością, która powoli wyparowuje jak wspomnienie.

sturecki

2024-09-15

Tylko, czy pozwolą na to realia czasu?

Mgła^(*)

2024-09-15

Oby jak najdłużej 🙂

sturecki

2024-09-15

Udaje mi się i zastanawiam się - jak długo jeszcze?

Mgła^(*)

2024-09-15

Uwielbiam Twoje komentarze
Rozgladasz emocje i przekaz wiersza na czynniki pierwsze zawsze w punkt z interpretacją
Pozdrawiam serdecznie 🙂

Dagmara^(*)

2024-09-14

Ależ Wiersz!!!
Reniu przechodzisz samą siebie. Ta wilgoć narasta i to przejście z ulotności w rzeczywistość chałupy. Emocje wypływają strumieniem (co troszkę mnie martwi).
Serdeczności dla Ciebie :)

Dagmara^(*)

2024-09-14

U mnie także i do tego cały czas siąpi.
Kto wie, może kiedyś :)))

Mgła^(*)

2024-09-14

Bo u mnie dziś zimno
Przemokłam do suchej nitki jak zbierałam jabłka na szarlotkę
Ale za to jaki zapach w całej izbie
Ech .... 🙂
Wpadnij kiedyś na kawę albo na gorące kakao
Przytulam się 😘

Roberttino

2024-09-14

Czytam że zrozumieniem i odpływam pod strzechy tych chat. Piękny opis. Pozdrawiam :)

Mgła^(*)

2024-09-14

Dziękuję bardzo 🙂

Odyseusz62

2024-09-14

Brakuje tylko Wiedźmina a nastrój i tak trzyma.
Pozdrawiam z uśmiechem.

Mgła^(*)

2024-09-14

Pozdrawiam serdecznie 🙂

Incommunicado

2024-09-14

https://www.youtube.com/watch?v=DWp5gmx60cI

Incommunicado

2024-09-14

https://www.youtube.com/watch?v=r_PRRhBPGxQ

Mgła^(*)

2024-09-14

Jesienne bardzo jesienne
Dziękuję Włodziu 🙂

Kornel Passer

2024-09-14

Cudny wiersz. Szczegółowa narracja musi obejmować również krople wilgoci... Intrygujące skoki w obrazowaniu zawarte w wierszu, z mikrokosmosu do skali makro. Serdecznie pozdrawiam.

Mgła^(*)

2024-09-14

Bardzo dziękuję 🙂
Cenię sobie Twoją opinię Kornelu
Czasami mam wątpliwości czy te przeskoki w narracji nie są zbyt denerwujące dla czytających
Miło że Ci się podoba
Pozdrawiam serdecznie 🙂