Twój utwór dodał mi odwagi. Bo przyznam, że będąc tu świeżynką, a czytając tak wielu utalentowanych twórców, momentami odczuwam coś na kształt syndromu intruza.
Kilkukrotnie przeszła mi przez myśl wątpliwość czy w ogóle powinnam publikować, w obawie przed surową krytyką.

Jednak wiele zależy od naszego nastawienia i tego czy piszemy dla pisania i jedynie ulżenia natłokowi myśli, czy też, zależy nam na tym aby samodoskonalić swój kunszt i stawać się lepszym. Mi zależy na tym drugim i dlatego jestem... niepewnie ale jestem i dzielę się z Wami swoją wrażliwością.
Czy jestem gotowa na ocenę? Nie wiem, ale nie dowiem się i niczego nie nauczę dopóki nie opuszczę strefy komfortu.

Pozdrawiam.

Poprzez to co piszemy przekazujemy nasze odczucia, obserwacje i przemyślenia. Czasem powstaje z tego perełka. Są różne etapy, a pisząc rozwijamy się.

Z pewnym zdziwieniem obserwuję kierunek , w którym potoczyła się rozmowa zainicjowana moim pierwszym wierszem o poetach portalowych. Nie było w nim mowy ani o tym kto może a kto nie może pisać wierszy. Nie było mowy ani o poetach amatorach czy profesjonalistach ani tym bardziej o tym komu przysługuje tytuł poety. Wiersz jest o zagrożeniu estetyzmem . O tym Czesław Miłosz wyraził w swoim wierszu gdy ubolewał, że z wierszy "co da się zebrać nic , najwyżej piękno". W swoich wierszach staram się być precyzyjny. Pozdrawiam.

Podpinam się do Małgosi nie poetka, pisząca od niedawna. A dlaczego nie płynąć sobie spokojnie po meandrach swoich myśli.

Pozdrawiam serdecznie

A ja się trochę wypowiem.
Uważam że Kornel trochę dobrze postąpił że próbując sprowokować rozmowę o jakości poezji.
Mam trochę wrażenie że nie o samą poezję mu chodzi ale także o komentarze do niej.
Ale walnę trochę własnych przemyśleń tym samym abstrahując do Kornela i jego prowokacji.
Uważam że pisanie wierszy amatorskie powinno mieć także pierwiastek samodoskonalenia, a to z powodu jak każdy z nas wie takiego że wyrażamy przez wiersze własne przeżycia wewnętrzne.
Nie każdy wiersz jest doskonały ale nie każdy też nie da się dopracować.
Nie wszyscy mamy talent co nie znaczy że ci którym talentu brak są kiepscy ale że powinni popracować nad swoją twórczością nie każdy komentujący musi od razu walić wazelinę w ilościach przekraczających normy użytkowe, co nie oznacza że piszących słabiej należy wykluczyć poza margines.
Nie każdy temat jest godzien nie wiadomo ilu poematów są tematy ważne i ważniejsze.
pisanie dla samego pisania nie zawsze ma sens twórczość to dialog twórcy z odbiorcą więc jeśli tworzymy starajmy się dać z siebie jak najwięcej w jak najlepszej jakości by odbiorca czuł z nami więź poprzez doznania estetyczne, właśnie.
Nawet jeśli się pisze o kwiatuszkach motylkach piedziuszkach i puszkach to odbiór ma sprawiać że odbiorca jest w innym stanie umysłu nie dla tego że tak wypada bo się z twórcą lubią ale dla tego że twórca stara się ze wszystkich sił tak by wizja artystyczna ścięła odbiorcę z nóg (albo przynajmniej by zaszumiało w głowie).
Co do amatorskości to nie wiem gdzie jest granica między wierszem amatorskim a profesjonalnym ale wiem że są wiersze gorsze i lepsze tych co piszą gorzej warto zachęcić do pisania lepiej(poprzez podpowiadanie jak mogą poprawić utwór) a tych co piszą lepiej warto zachęcać do tego by nie osiadali na laurach lub nie ginęli w zalewie wierszy gorszych.
Myślę że warto doskonalić swój warsztat by być lepszym bo wyrażamy przecież swoje przeżycia wewnętrzne warto byśmy robili to jak najlepiej.

Nie czuję się poetą, więc głosu w dyskusji nie zabiorę, ale dziękuję za Twój głos, w obronie nieporadnych.
Cóż - ze wszystkich złych przejawów działalności człowieka na świecie, grafomania jest chyba najmniej szkodliwa.
Pozdrawiam