Twoje Wiersze - A POTEM ŻYLI DŁUGO I SZCZĘŚLIWIE

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

zbiwito

2021-05-31

Tłukłem szkło IM na szczęście. Dziś są osobno

Anielska Łza

2021-06-02

Widziałam kiedyś scenkę, gdy stłukł się tylko jeden kieliszek, a drugi został rozgnieciony obcasem, żeby tylko wróżba się spełniła :)

tęcza

2021-05-29

Witam! Też poczułam ironię a z drugiej strony, czasem to szczęście nie koniecznie oznacza pucharów i wina za mnóstwo kasy wystarczy, że masz z kim się dzielić. Pozdrawiam!

Anielska Łza

2021-05-29

Dokładnie tak Tęczo :) Szczęśliwie to niekoniecznie na bogato, ale mieć z kim się dzielić, nawet jeśli ma się niewiele. I wiesz, co Ci powiem... ostatnio kupiłam sobie nowe kieliszki do wina, bo mi się "zdekompletowały", ale wybrałam zwykłe, choć marzyłam o takich wypasionych i wino ze środkowej półki, ani nie najdroższe, ani nie najtańsze. Pozdrawiam cieplutko :)

Chris^(*)

2021-05-26

O! I to się nadaje do prasy. A nie tylko kelnerzy i kelnerzy... ;)
A tak zupełnie poważnie, dwa ostatnie wersy bym opuścił. Dziwnie brzmią. Bez nich wiersz miałby inny wydźwięk. Chyba nawet lekko filozoficzny, może nawet ironiczny. Ale miałby to "coś". A tak zastanawiam się, dodam że niepotrzebnie, po co komu chrupać gwiazdy. Pan Stanisław by powiedział że gwiazdy nie chrupią, bo to rozpalone itd itd itp. ;)
Dopracuj te dwa ostatnie wersy a wrócę i krzyknę: 3XTAK!

Anielska Łza

2021-05-28

Wiesz dobrze, że nic nie poprawię i nic nie opuszczę :) Chrupiace gwiazdy zostają (choć lepiej mi smakują chrupiące ciasteczka), bo są symbolem roztrzaskanych marzeń i ideałów... Widzisz... i tak krzyknąłeś: 3XTAK! chociaż w wierszu wszystko zostało "po staremu" :) To co, wino białe, czerwone, czy różowe z bąbelkami? :))

Iks Weli

2021-05-25

Co za ironia - przez ramiona rzucane "na szczęście" kieliszki, widać miały w sobie taką moc, która odwróciła uwagę "młodej pary" od spadających w tym samym czasie gwiazd. A one, być może spełniłyby dla nich wznioślejsze życzenie, niż tylko: "Polewaj! Napijmy się! A kto z nami nie wypije, niech pod stołem zaśnie!, etc." Niestety, tradycja wiążąca szczęście z wódką, często kończy się tak, jak tu zmyślnie pokazałaś - roztrzaskaniem gwiazd, czyli zaprzepaszczeniem przychylności nieba, jego życzliwości... Słowem, zobaczyłem tu obraz "ideału, który sięgnął bruku". Pozostało wino w plastiku i... no cóż, uznać to za szczęście, może chyba tylko wrak, leżący na wznak obok swojej drugiej "połówki", ale jeśli tak, to co nam do tego? A się rozgadałem na dobranoc, jak dziadek, co zamiast bajeczki opowiadać, rozłupuje orzechy ;) Dobrej nocki, Anielska, podoba mi się ten Twój obyczajowy obrazek :) Pozdrawiam

Anielska Łza

2021-05-28

Wiesz równie dobrze jak ja, że gwiazdy życzeń nie spełniają, choćby były nie wiem jak bardzo wzniosłe i jest im naprawdę obojętne, co im przypisujemy. W tym wierszu mogłyby być metaforą roztrzaskanych marzeń i ideałów, z których czasem po ślubie niewiele zostaje, a ci co mieli wspólnie zdobywać szczyty, potykają się o kretowiska, albo o własne nogi. Jednych stać na kryształowe kieliszki i drogie alkohole, inni muszą się zadowolić winem z najniższej półki i plastikowymi kubkami... Którzy są bardziej szczęśliwi? Ci, co mają wszystko, a nie mają czasu, by się tym cieszyć, bo gonią dalej, by mieć jeszcze więcej, czy ci, co potrafią cieszyć się tym, co mają, chociaż mają niewiele? Jedni dziadkowie są od opowiadania bajek, drudzy od łupania orzechów - jedni i drudzy bardzo przydatni :) Pozdrawiam cieplutko :)

Baba-Goga

2021-05-25

Tłuczeniem szkła zaczyna się wspólne życie.
Ale jeśli jest miłość, to i klepanie biedy można zagryzać gwiazdami.
I ja też sypnę gwiazdami.
:))

Anielska Łza

2021-05-25

Za mną chodzą już od dłuższego czasu takie piękne cięte kieliszki i tak długo już stoją w tym sklepie, jakby na mnie czekały... Czuję, że nadszedł czas na ten zakup :) Przytulam mocno :)

Baba-Goga

2021-05-25

Nie przejmuje się z tego się wyrasta :)
Też miałam taki etap i trwał on wiele lat, ale zaczął się gdy przyszedł do mnie mój chłopa. Tak zawzięcie wycierałam szklanki, że trzy (z pięknie ciętego szkła) zgniotłam w rękach, aż mama wyrwała mi ścierkę z ręki, bo to były czasy deficytu na wszystko.
Na szczęście teraz czajniki są elektryczne bo potem miałam etap palenia.
Buziaki :)

Anielska Łza

2021-05-25

Ja to mam szczęście do tłuczenia wszystkiego, co wezmę do ręki, najczęściej niestety szkło. Już przestałam liczyć kolejne szklanki i kieliszki. Plastikowe kubki są jednak bezpieczniejsze :) Dzięki za gwiazdy :))