To takie piękne
Wziąć odpowiedzialność za swoje szczęście
i chwycić ogon latawca swoich marzeń.
To wciąż takie piękne
Rozmawiać wieczorem z księżycem
o rozkosznym bezsensie istnienia.
A za dnia nadać mu znaczenie
bijącym sercem.
To takie piękne
Uczynić kogoś tak widzianym, że ten ktoś zaczyna widzieć samego siebie.
Skleja się w całość ze skorupek
potłuczonych przez przeszłość.
I to jest piękne
Rozświetlać komuś drogę czerwonym uśmiechem
i malować obrazy
śmiejącymi oczami.
To takie piękne
Bo jest mnie więcej, odkąd jesteś.
