Myślę że rozumie, Syn Boży urodził się w ubóstwie, chłód, prześladowania, codzienny trud. To tylko na obrazkach świątecznych wygląda miło i przyjemnie.
Większość podążających do Betlejem to byli tacy ludzie jak pastuszkowie, ale znaleźli się również trzej królowie którzy podjęli się trudu i przeszli własną drogę do Boga gdyż bogactwo ich nie zepsuło. Tych jednak była zdecydowana mniejszość. Ta prosta historia pokazuje jednak że wszystko ma ukryty sens, ale po ludzku cierpimy, boimy się, tęsknimy za bliskimi gdy ich zabraknie i nie znamy odpowiedzi ufając Bogu, że kiedyś stanie się dla nas zrozumiałe i kojące najtrudniejsze nawet doświadczenie.
Trudne to wszystko co napisałaś i dlatego ta wiara jest tak potrzebna choćby i taka tylko jak ziarenko gorczycy.
Pięknie napisałaś, długo przymierzałam się do tego komentarza aby nie napisać coś pochopnie, ale myślę że człowiek się głupi urodził i taki też umrze na tym ziemskim łez padole.
Pozdrawiam i wszystkiego dobrego Urszulo :)

Iść tylko we własnych butach- inne nie pasują.
Nikt nie dał gwarancji że tylko szczęśliwe życie.
Pięknie i mądrze.

Nie da się wejść w cudze buty ani zrozumieć cierpienia. Chcieć wierzyć, że to ma sens - to jedyny sposób, żeby nie zwariować z poczucia, że świat nie jest sprawiedliwy. Bo nie jest.
Nie znamy odpowiedzi na żadne z pytań, które zadajesz. Ale ja wierzę, że kiedyś je poznamy.
Na teraz pozostaje nam towarzyszenie w cierpieniu - a to nie jest łatwa umiejętność i ludzie niechętnie się jej uczą.

wierzyć w sens to tyle co uwierzyć w istotę sprawczą, choć ta mogła świat jako zabawkę stworzyć i obserwuje sobie śmieszne poczynania zabawnych stworzonek i wtedy po sensie. ciesz się szczęściem - niewielu potrafi docenić. mając wiele od losu oczekują, ba - żądają więcej.
wiele Twoich wierszy - jak i ten - to wypowiedzi bardzo osobiste - nie poprzez fikcyjny podmiot liryczny, tylko prosto z wnętrza uczuć i myśli. wielka to wartość.
A przy okazji - gratulacje za udany start w konkursie Łezki

Tak sobie pomyślałem po przeczytaniu, że jeśli się okaże, że Sensu jednak nie ma, to taki człowiek nawet nie będzie się miał kiedy zezłościć. Potencjalnie frustrujące…
Serdecznie pozdrawiam.

Bo'g uleczy wszystkich cierpia'cych
Izajasza 65: 17

Każdy ma swój los, swoje życie. Wybory z przeszłości mają ogromny wpływ na to, jak to życie u każdego wygląda tu i teraz. Ale często to też los kieruje życiem innym, często przeszłość, na którą nie miało się wpływu kreuje nasze obecne życie i serce się kraje, gdy jest w nim właśnie ogrom nieszczęść i smutku. Podoba mi się empatia zawarta w Twoim wierszu, choć uważam, że nie można porównywać swojego życia do życia innych, bo jedynie człowiek mógłby siedzieć i załamywać się, że komuś się "udało", a innemu nie. Współczucie jest potrzebne, pomoc jeśli się da oczywiście też, tego dzisiaj tak mało, więc trzeba o tym pamiętać - w moim mniemaniu, ja tak działam, i uważam, że tak powinno być. Niestety nie na wszystko mamy wpływ, choć najchętniej chciałoby się zmienić świat tak, by każdy, kto na to zasługuje miał w życiu swój kawałek nieba, by mógł przeżyć swoje dni w szczęściu.

/Skąd i dokąd idę/... Niekończące się zapytania, na które nie ma jednoznacznej odpowiedzi, o ile żadnej. Zwątpienie nie jest chyba niczym złym w tej naszej wędrówce po życie. Zastanawianie się nad sobą i swoim życiem, gdy obok widzimy cierpienie jest naturalnym objawem. Dlaczego? - zadajemy pytanie, gdyż znamy ten cały cykl łańcuchowy współczesnego świata, lecz nie potrafimy go zrozumieć. Wizje sprawiedliwości możemy podzielić na indywidualne i wspólnotowe, gdzie silniejsi powinni (mają prawo) pomagać słabszym. To dlaczego jest inaczej? Zrozumieć siebie w tym chaosie jest za trudne dla mnie, a zrozumieć wszelkie moralne i etyczne działania człowieka, to już kosmos.
Wiele zadajesz słów dla Boga i szukasz w nim ukojenia... Czy ja potrafię dostać się do niego ze swoimi grzechami, by powiedzieć jemu jak bardzo jestem rozdarta pomiędzy nim, a sobą?

Pozdrawiam serdecznie

Nie dostajemy od losu po równo, nie wiem czemu tak jest, ale chyba ma to jakiś sens... Świetny, refleksyjny wiersz, do zatrzymania i pomyślenia.
Pozdrawiam serdecznie :)

Nikt tego nie wie co komu przypisane.Jednym wciąż pod górkę innym zaś wszystko przychodzi samo.Wiersz skłania do refleksji.

pozdrawiam 🌻

Czytałem Biblię tam i z powrotem wiele razy w ciągu swojego długiego żywota :) i nie znalazłem ani słowa o czyśćcu . To tak a propos propozycji Lidii . Bardziej mi odpowiada zdanie Kołakowskiego mocno osadzone w teologii św. Augustyna , że "Bóg nic nie jest nam dłużny". To nasze uzurpacje do Niego stwarzają rzekomy obowiązek po stronie Boga. To taka jedna z wielu możliwości ... :)

Czy powinniśmy się czuć winni za to, że niektórzy mają gorzej? Wschodnie filozofie mają wytłumaczenie na to co dzieje się w czyimś życiu: karma. W naszej religii można to tłumaczyć tak, że jeśli cierpi się za życia, to uniknie się czyśćca.
Pozdrawiam serdecznie.

Nie wiemy dlaczego jeden dostał więcej a drugi mniej, dlaczego urodziliśmy się tu, a nie tam, myślę zatem, że z wdzięcznością przyjmijmy, to co nam się dobrego dostało i wykorzystajmy, to jak najlepiej:) Empatyczny wiersz!
Dobrego dzionka:))*

Podobno Bóg im bardziej kocha, tym bardziej doświadcza, ale co z tymi, którzy mają w życiu lżej niż inni... Czy to znaczy, że kocha ich mniej? Że nie wszystkich tak samo? Czy naszym życiem i postępowaniem mamy sobie zasłużyć na bożą miłość, na czyjąkolwiek miłość? Pozdrawiam cieplutko :)

Napisałaś bardzo ciekawy wiersz. I po prostu dobry. Tyle że temat dla wielu pewnie mocno kontrowersyjny. Co nie znaczy, ze nie nalezy go dotykać. Wielu zapewne uzna, iż jest to intelektualna rozprawa z wlasnym sumieniem. Że napisze sobie wiersz i znaczy że mam swiadomosc, ze jestem empatyczna.
Ja widze to nieco inaczej. Myślę, ze dotknęłaś po prostu troszeczkę natury tego świata. Świata, w ktorym ktoś ma "dostatnio wszystkiego", a inny nie.
Trufne tematy zawsze budza kontrowersje, o czym przekonałem sie ostatnio czytajac fora w temacie niedawnych (ponoblowskich) słów p. Tokarczuk. Czytałem z przerażeniem.
Ppzdrawiam!!

Leć ptaszyno, leć, nie ma co nam tu ćwierkać, choć pięknie, to jednak, wiesz, damy radę, a ty leć, ptaszyno, tam i szalej, nie przejmuj się, my jesteśmy tuż za tobą, leć, leć... To miłe z Twojej strony, empatia na plus z bukietem kwiatów :) Pozdrawiam