Głos dziewczynki
Miałam warkocz i serce bijące.
Nie bałam się - wraz z śpiewem matki
przyjęło mnie niebo milczące.
Oddali mnie górom - jak kwiat,
co nie rozwinął się do końca,
zalążek życia, nadzieją pachnący…
I stałam się promieniem słońca.
Wiatr - moim bratem wśród chmur -
uczył mnie fruwać w obłokach.
Odwiedzam w snach śpiących pasterzy;
ich pierś drży w lękliwych oddechach.
Szmer wiatru niósł mnie ku niebu,
gdzie góry szepczą bez słów.
Apusy * przyjęły ofiarę z czcią,
pieśnią fletni wśród andyjskich snów.
*Apusy - duchowe, potężne istoty zamieszkujące góry,
chroniące lud, ziemię, wodę i życie
powstałych w wyniku naturalnych procesów geologicznych,
w wyniku osadów mineralnych, takich jak żelazo, miedź i siarka.