Głos Góry Tęczowej
Nie jestem twoją drogą.
Jestem miejscem,
gdzie droga się zatrzymuje
i nie ma już nic -
oprócz oddechu.
Nie pytaj mnie
ile dusz leży w moich
warstwach.
Nie jestem grobem -
jestem miejscem pamięci.
Dotykając mego zbocza
czujesz drżenie dziecka,
które śmiało się
przed tysiącem lat,
zanim zamilkło.
Nie jestem kolorowa,
by zachwycać.
Noszę barwy,
jak się nosi rany.
Wiatr jest moją mową,
deszcz - moim szeptem,
cisza - moja pieśnią.
Gdy zejdziesz w dolinę
poczujesz coś,
czego nie da się nazwać.
Mój cień -
będzie ci towarzyszył,
zawsze.
powstałych w wyniku naturalnych procesów geologicznych,
w wyniku osadów mineralnych, takich jak żelazo, miedź i siarka.