X
Proszę...
biały (bez rymów)
2019-06-19 00:02
Kochaj mnie proszę,
jakbym był Słońcem,
nie…
powietrzem…
a może…
wyśnionym prezentem pod choinkę…
jednak bardziej…
to co we mnie dobre,
tego co nie zauważyłaś,
moje cienie,
bo jestem…
zauważ mnie,
jak patrzę na Ciebie,
jak wycieram podłogę po Tobie,
jak cierpię…
jakbym był Słońcem,
nie…
powietrzem…
a może…
wyśnionym prezentem pod choinkę…
jednak bardziej…
to co we mnie dobre,
tego co nie zauważyłaś,
moje cienie,
bo jestem…
zauważ mnie,
jak patrzę na Ciebie,
jak wycieram podłogę po Tobie,
jak cierpię…
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Ada
2019-06-20
Zrobiłam miniaturkę:
Kochaj mnie jakbym był słońcem,
prezentem pod choinką
- jednak bardziej.
Nie zauważyłaś mojej dobroci.
Są mokre cienie - jestem,
wycieram ślady i płaczę
Ps) tak czytam wiersz
Kochaj mnie jakbym był słońcem,
prezentem pod choinką
- jednak bardziej.
Nie zauważyłaś mojej dobroci.
Są mokre cienie - jestem,
wycieram ślady i płaczę
Ps) tak czytam wiersz
eva04
2019-06-19
Wiersz bardzo poruszający ... wg mnie nie nadaje się jako temat do żartów... Nie wiem na ile autor (i czy w ogóle) utożsamia się z podmiotem lirycznym (?) Ja odczytuję wiersz, jako wołanie, wręcz krzyk: jestem, żyję, kocham i chcę być kochany, wbrew temu co powierzchownie widać... Dla mnie widoczne jest tu psychiczne rozdarcie, niepewność - posługiwanie się pojedynczymi wyrazami, jakby wyrzucanie z siebie bólu, niedowartościowania...
Ale widzę też sprzeczność: "kochaj mnie... jak powietrze" - przecież powietrza się nie zauważa, ono po prostu jest czymś w rodzaju constans.... zauważany go dopiero wtedy, gdy go brakuje....
Ale widzę też sprzeczność: "kochaj mnie... jak powietrze" - przecież powietrza się nie zauważa, ono po prostu jest czymś w rodzaju constans.... zauważany go dopiero wtedy, gdy go brakuje....
Chris(*)
2019-06-19
Ładny biały wiersz. Dość emocjonalny ale też smutny. Bo najpierw mowa o Słońcu, wyśnionym prezencie i Podmiot liryczny jakby "zapadał się" w sobie. By na końcu prosić o zwykłe "zauważenie", w życiu, w prozaicznych czynnościach. Łatwo się domyślić że pod słowami skrywa się ból.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności