Sielanka - z języka greckiego zwana też bulkoliką, z łaciny idyllą , a w Polsce używano nazw rodzimych: pasterka, pastuszka, skotopaska. W starożytności rozwinęła się z pieśni pasterskiej, wykonywanej przy wtórze fujarki, pozostawiła jednak prostotę, naturalne tło przyrody oraz prostych ludzi. W późniejszych wiekach łączy się ją z poezją dworską, ale i przeciwstawia wyrafinowaniu i sztuczności. Z czasem autorzy sielanek odeszli od naturalności i zaczęli uprawiać stylizację życia warstw wyższych na wzór wieśniaczego i pasterskiego.

powrót