Parodia - utwór naśladujący styl, słownictwo jakiegoś pierwowzoru, ale w celach wyraźnie satyrycznych. Te cechy stylu osobistego jakiegoś pisarza są w parodii skondensowane, lecz brak im motywacji estetyczno - ideowych, co prowadzi do karykaturalnych przejaskrawień. Zasady parodii są ciągle te same.

Oto jak sparodiował fragment " Kwiatów polskich" J. Tuwima znakomity parodysta A. Maria Swinarski:

Pan Klemens kopczyk łebków drobnych
Układa równych i nadobnych.
Brukselka główki ma nieduże,
Kapusta, rzekłbyś, w miniaturze.
Poeta może do brukselki
Dodałby żeński rym: serdelki.

Warto pamiętać, że w parodii ważna rolę odgrywa przyjęcie autentycznego kształtu rytmicznego wypowiedzi, tego samego gatunku wiersza, bez którego parodia byłaby znacznie mniej wyrazista.

powrót