KOLEŻANKI I KOLEDZY ŁAPCIE ZA PIÓRA! CZAS NA KONKURS!
Czy przetrwa Twoja dusza
Zaklęta w wierszach...
(...)
Nie pytaj...
Nie pytaj wciąż czy zapamiętają
Już teraz sięgnij gwiazd!
Przetrwać może tylko Legenda..."
/Chris/
Drogie Poetki, Drodzy Poeci!
Czas na IV edycję konkursu o "Anioła Poezji" :)
Dziś przychodzę do Was z propozycją konkursu trochę innego niż te wcześniejsze...
Za kilka dni mija 54 rocznica śmierci mojej ukochanej Poetki Haliny Poświatowskiej. Od dłuższego już czasu mam na swoim profilu mój ulubiony wiersz jej autorstwa.
Każdy z Was ma swoich ulubionych Poetów,
ulubione wiersze... Również tu na Portalu
bardzo chętnie korzystacie z funkcji "Dodaj do ulubionych". Proponuję więc, by każdy kto chce wziąć udział w konkursie napisał i zamieścił w komentarzu pod postem konkursowym wiersz inspirowany ulubionym wierszem innego poety z naszego Portalu. Podając źródło inspiracji wystarczy podać tytuł wiersza wraz z nickiem autora.
Przypominam, że w konkursie może wziąć udział każdy z Użytkowników Portalu mający na swoim koncie minimum 5 wierszy. Wiersze konkursowe (nie komentarze) można zamieszczać pod tym postem do jutra do godz. 20.00.
Do konkursowego Jury zapraszam laureatów lll edycji: SuviMay, Anuk i Zbiwita.
Ogłoszenie wyników w poniedziałek do godz.10.00.
Nagrodą w konkursie jest własnoręcznie wykonany przeze mnie Anioł Poezji :)
Jak już zauważyliście mottem dzisiejszego konkursu jest fragment wiersza naszego kolegi Chrisa "Pytasz..." Nie ukrywam, że jednego z moich ulubionych, który stał się inspiracją do napisania wiersza, którego fragment publikuję tu dla Was pozakonkursowo, na zachętę :)
" Nie przejdziemy do historii
trzymając się za ręce, ani za skrzydła -
każde z nas przejdzie oddzielnie
swoją własną drogą i w swoim tempie,
ale gdy będziemy przechodzić
/do tej historii/
nasze oczy będą błyszczeć
jak gwiazdy, które zdobyliśmy,
choć czasem dopadał nas smutek,
ciemność i zwątpienie..."
Koleżanki i Koledzy, łapcie za pióra.
Startujemy!!!
Ocena wiersza
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Nie można tylko dawać
trudno jest żyć
gdy kochasz bez wzajemności
dajesz z siebie wszystko
do ostatniej kropli miodu
w zamian czujesz się tak
jakbyś poszedł do pustego
lasu po złote runo
w nim życie spędzisz
umierając w samotności
nie można tylko dawać
ciągle dawać
to tak jakbyś niósł
głaz na plecach pod górę
a on uciska serce
miłość potrzebuje małej iskierki
z niej ogień powstanie
i ogrzeje każdy dom
tylko doceń kochającą osobę
za to że jest
za każdy dotyk
uśmiech
życzliwy gest
za czuły pocałunek
a to jest opoką
Anielskie dylematy
Usiadł Anioł na parapecie
spuścił nos na kwintę i płacze.
Zdmuchnął liście z drzewa w lamencie,
w smutku deszczem wokoło siecze.
-Skąd taki żal i ból Aniele?
-Kto sprawił, że jesteś w tragedii?
-Co zrobić, by było weselej?
Zawitaj do wiecznej Arkadii.
-Przyczyną smutku jest odzienie,
które wiekami wciąż nosimy,
z białej tkaniny ascetycznie,
tylko na brzegach dozłocimy.
-A mnie się marzy coś innego,
w innym fasonie i kolorze,
coś modnego, eleganckiego,
co założę nie tylko w chmurze.
-Gdyby tak, myśl przyszła wyborna,
suknią została „mała czarna”!
Cyprian kamil Norwid i jego "popiół i diament " od pewnego czasu wracjaą do mnie jak bumerang
W słów zawierusze trwasz ospale.
Wśród rakiet gwiazdopednych świstu.
Spalając wciąż swą duszę trwale,
aby dosięgnąć do planet wiekuistych.
I tylko w głębi serca żyjesz,
z nadziei myślą nieuchwytną.
Że tam u celu znów odżyjesz,
tam wodę będziesz pić przejrzystą.
Trwasz tak na straży swoich celów,
niczym latarnik na nagiej skale.
Wokół ocean czczych obłędów.
Nadziei chwytasz się ospale.
Lecz sam do końca nie wiesz wcale.
Jutrzenka celu tobie błyśnie?
Czy w zgliszczy myśli złych powale
sam popiół? Czy, i diament błyśnie?
Tworzysz wiec plany swioch pragnień.
Jak kryształ czyste i udane.
Lecz lęk gdzieś w sercu wciąż cię boli,
że w proch obócić im jest dane.
I tylko w głębi twojej duszy iskra
wciąż podkopuje twe mozoły.
Pytanie jedno wciąż w twój umysł ciska.
Diamenty z ciebie czy same popioły?
Na przekór jesiennej melancholii startuję w konkursie z wierszem "z przymrużeniem oka". Po przeczytaniu tekstu Wirtuoza Gilotyny "Wpływ imienia na życie psa", zastanawiałam się, jak to jest u ludzi :) Oto co wyszło z moich rozmyślań :))
MaKARY
Pewiem miłośnik KARAluchów,
mrówek i much (więc entomolog),
wybrał się raz na KARAoke,
gdzie poznał panią egiptolog.
Niczym KARAbin szybkostrzelny
Amor zadziałał, posłał strzałę
(pokonał go jak KARAteka,
kiedy w największym walczy szale).
Kobieta piękna, więc oprawy
ślicznej potrzeba tu niemało,
entomologa zatem kieszeń
okrutnie teraz poKARAło,
bo KARAkuły nabył cenne,
sKARAbeusza (moc KARAtów!),
na stół - KARAsie, a na ścianę
KARYkaturę jakichś kwiatów.
I gdy tak piął się na wyżyny,
zda się - zdobywał KARAkorum,
rzecz KARYgodna się zdarzyła;
nie został w damie ślad humoru...
Po łóżku, KARAkułach, stole,
sKARAbeuszu (z KARAtami)
ciągnęła długa KARAwana
mrówek (zwanych faraonkami).
- Cóż, kocham Egipt - rzekła ona -
byłam w niejednej piramidzie,
lecz widzę - że nic po mnie tutaj,
gdzie klątwa przez mieszkanie idzie!
Drzwi zamykając nieco głośno,
wyszła, do serca tuląc dary.
Znowu od losu dostał KARĘ
znawca owadów - pan MaKARY...
Spalone Mosty
Pozwól sobie pomóc
Nie zamykaj się w bólu,
Jak rak toczy ranę.
Wyjaśnij, to co gnębi,
Pytając bez obaw.
Znikną niedopowiedzenia.
Rozwiejesz wątpliwości
Konfrontując wyobraźnię.
Pozwól sobie pomóc.
Wtedy naprawić się uda.
To co zepsuciu uległo.
Jeśli nawet przejdziesz most,
Powrócić będziesz mógł,
Bo zgliszcz za sobą nie zostawisz.
Pocztówki z przyszłości
przyszłość
wysyła mi pocztówki
na każdy dzień tygodnia
są z uśmiechem
z tęsknotą
z zamyśleniem
z nadzieją
najbardziej
lubię te z obietnicą
że szczęście
przeciągnie mnie wreszcie
na swoją stronę
odkryje wszystkie karty
i pozwoli wybrać
te najlepsze
moja szuflada pełna
pocztówek
a moje serce - fotografii
obiecanych dni
czekam
Odurzony ciężkim powietrzem wiatr, szukając
kojącego chłodu, pierwszy zauważa słońce
dotykające równika prostopadłymi promieniami.
Jesienne noce po kawałku okradają dni, wsysają
uporczywy skwar i rozpalają wrzosowiska. Ziemia
zapomina o suszy, poparzeniach, zmarszczkach,
wylegując się pod konarami z tysiącem drżących
dłoni, które otulają ukołysane torebki z zadziorami,
spadające kulki przybierają twoją twarz,
jej błyszcząca skóra pachnie kasztanami.
Inspiracja: wiersz pt. "Nad brzegiem morza" Kornela Passera.
Opiekun
Pragnę tylko utulić Obawy
w miękkości czyichś skrzydeł...
Gdy Ktoś je nakarmi spokojem
i ukołysze do snu,
pozwoli mi w tym czasie
trochę od Nich odpocząć.
****
Przysiądę pod pierzastym obłokiem,
w cieniu starej lipy, z lampką
białego wina i zamknę oczy...
Gdy je otworzę, będą już na mnie czekały.
Oswojone.
Sylwia Katarzyna Jelonek
Uczeń i Mistrz
Mistrzu... Zaczął uczeń
Jest tyle Kobiet na świecie
Są Kobiety o kasztanowych włosach
Czarnych jak pióra kruka
I włosach złotych jak słońce...
Która dla mnie przeznaczona
Która da mi najwięcej szczęścia??
Spokojnie. Odparł mistrz
Każda z tych Kobiet ma tę samą moc
dawania szczęścia
Ale podwójne szczęście daje tylko
Szatynka... o piwnych oczach.
O świcie
Chodź pójdziemy razem
O porannej porze
W oczy spoglądając
Przy porannej zorzy
Powitam Cię śmiechem
Dotykiem swej dłoni
Ocieplę dłoń Twoją
Uczuciem swoim
Jeszcze tylko kawę
Razem wypijemy
Ucząc się swych marzeń
Co ze snów powstały
Zawsze już o świcie
Tutaj będę czekać
Na spotkanie z Tobą
Przyjdź szybko c- nie zwlekaj
Zostawiają blizny i rany,
a przecież byłem tak kochany,
często zupełnie od niechcenia
wciąż rzucane upokorzenia.
Słowa jak noże są wbijane,
ale paragrafy nieznane,
nic nie mówią o poniżeniach,
psychicznych bólach i cierpieniach.
Uśmieszki na komisariacie,
- Panie, tak się traktować dacie?
Żeby choć siniak z tych katuszy,
a tu nic, mówi pan ślad na duszy.
Ja w duszę nie wierzę, jej nie ma,
dla mnie co pan mówi to ściema,
pan składa fałszywe zeznanie,
a to jest karane, mój panie.
Pozdrawiam konkursowo:).
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności