Twoje Wiersze - Wstęga życia

Wstęga życia

wolny

2024-08-17 14:10

Do serca
Do myśli
A obok duszy
Dlaczego
Mądrość ucieka
Skoro człowiek
Kocha człowieka
Dwudzielność osoby
Widzenie ciała
Światło wewnątrz
Się nie wyzwala
Spójrzmy do środka
Tam życie świętuje
Trwamy wiecznie
By się uczyć

autor

Satrapa ^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Waldi1

2024-08-18

za JoVi ... pozdrawiam serdeczne ...

JoViSkA

2024-08-17

Człowiek całe życie się uczy i głupi umiera...
Pozdrawiam

Elżbieta

2024-08-17

Może problem polega w postrzeganiu właśnie "dwudzielności", jesteśmy całością i nie da się oddzielić jedno od drugiego.
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

Bożena Joanna

2024-08-17

Uczymy się do końca, ale czy zawsze z korzyścią. Czasami serce bywa mądrzejsze. Takie moje myśli po przeczytaniu.
Pozdrowienia!

sturecki

2024-08-17

Od końca sobie czytam ...
Czyż trwamy wiecznie? Sceptyczny jestem.
Nie w każdym wnętrzu życie świętuje; czasem nasze wewnętrzne światło pozostaje zgaszone.
Mówi się, że człowiek kocha człowieka, lecz miłość ta nie jest zawsze widoczna czy powszechna.
Mądrość ucieka, przecieka przez metaforyczne pory naszej egzystencji.
Obok duszy istnieje ciało, które również jest częścią rozważań autora.
Do myśli i serca zwracamy się poszukując odpowiedzi, ale czy zawsze tam trafiamy?
Czy to właśnie stanowi naszą wstęgę życia?