Twoje Wiersze - Kwestia człowieków

Kwestia człowieków

antyczny

2025-12-06 21:44

Z Góry Zielonej do Wrocławia mój bilet
Wchodzi radosna zgraja
Zatrzymując chwilę
Śmiało się rozsiada
Wspólne progi gości
Zmienia segment foteli
w wagon dziecięcej radości
Brzdąc po brzdącu
swe gadżety rozkłada
Antek kolorowankę,
Gracek rubikową kostką
Zajmuje sąsiada
Stasiu retro konsolą
zaabsorbowany
Zosia przez szybę zerka
I nagle : ,,łaał"- na złote łany
Bez smartfona
nawet na momencik
Częstują się zabawą
Nikt tu z nudów się nie kręci
Wesołej gromadki triumf
z ich przyjaznej niszy
skutecznie niweczy pustkę
technologicznej, głośnej ciszy.

autor

Nikol^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sturecki

dzień temu

Jeśli taka dziecięca drużyna potrafi zagłuszyć „technologiczną ciszę”, to znaczy, że jedyną aplikacją potrzebną w wagonie była radość – i działała offline.
6/5

Pokaż mniej

Logowanie

Kwestia człowieków

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji