Twoje Wiersze - Dziewczyno z deszczu (zawstydzenie)

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

LidiaM-9

2020-10-28

Tak to bywa, potem się przez całe życie człowiek zastanawia, dlaczego nie podszedł, nie zagadał, co by było gdyby jednak podszedł. Zagadka nie do rozwiązania, bo nie ma drugiej szansy na te samą sytuację.

LidiaM-9

2020-10-29

Właśnie skończyłam pisać komentarz do Twojego wiersza "Jeśli tam nikt nie będzie czekał?" Tam wyjaśniłam, dlaczego "trafiam". Ta wiedza to nie kobiecy wgląd na sprawę tylko młodzieńcza głupota i obecne doświadczenie.

BardzoBardzo

2020-10-28

Trafniej się nie dało tego powiedzieć :)
Dziękuję Lidko. jednak co kobiecy wgląd to kobiecy wgląd na sprawę :)

Kornel Passer

2020-10-27

Napisałem kiedyś inaczej o tm samym. Teraz nie mam do tego dostępu może jeszcze dorzucę w komentarzu lub wrzucę do wierszy. Wspólne nam przeżycia. :)

BardzoBardzo

2020-10-27

A żebyś wiedział że wspólne. Sprawy okołomęsko-damskie należą chyba do dziedziny nad świadomości zbiorowej każdy facet miał jakieś przeżycia z kobietami więc nie dziwię się że mogłeś mieć wiersz o podobnej tematyce.
Wrzucaj wrzucaj czekam:)

naskraju*^(*)

2020-10-27

Słodko-gorzkie zawstydzenie pod parasolem. dlatego ja osobiście wolę chodzić bez i moknąć na deszczu. Wtedy mogę płakać i nikt tego nie widzi, bo łzy słone mieszam z kroplami deszczu. Gdzie nie gdzie przewija się nuta tęsknoty i drążenie w niedomówieniach. Czy winy nie są po równo rozrzucone? Kiedy się sypie czas, jak w klepsydrze szuka my ujścia.
Pozdrawiam ciepło

BardzoBardzo

2020-10-27

Osiecka była na prawdę genialna. Dziękuję :)

naskraju*^(*)

2020-10-27

Pewnie powinno się chwytać chwile, bo są ulotne. I nie powrócą. Mocne uczucie jednak nie mija, i powraca po latach. Ona z przeszłością on po przejściach. I już nie mijamy się, tylko zostajemy razem. Wtedy żałujemy tych straconych róż. Jednak spontan też czasem bywa złudny

"A gdy się zejdą, raz i drugi,
kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością,
bardzo się męczą, męczą przez czas długi,
co zrobić, co zrobić z tą miłością?
On już je widział, on zna te dziewczyny,
z poszarpanymi nerwami, co wracają nad ranem nie same,
on już słyszał o życiu złamanym.
Ona już wie, już zna tę historię,
że żona go nie rozumie, że wcale ze sobą nie śpią,
ona na pamięć to umie.
Jakże o tym zapomnieć? Jak w pamięci to zatrzeć?
Lepiej milczeć przytomnie i patrzeć."
:)

BardzoBardzo

2020-10-27

nie wiem czy udało mi się oddać to dobrze ale chciałem jak najbardziej postawić w opozycji tytuł do treści by pokazać że "rozkminy" podmiotu lirycznego są bezsensem. Do puki nie podejdzie i nie spróbuje nie dowie się jaka ta "anielica" jest to będzie po prostu jego marnowanie czasu i umysłu na czcze rozmyślania. Ta wina o której mówisz leży w całości po stronie podmiotu że jak kołek stał i się nie ruszył

Marek Żak

2020-10-27

Przerabiałem, bo też się z taką często mijałem i zwyczajnie szans nie miałem, więc tysiące rozkmin w głowie. Później na szczęście wiele się zmieniło:). Pozdrawiam

Marek Żak

2020-10-27

No nie każdy, ale niektórym, może wielu się jednak udaje:). Pozdrawiam

BardzoBardzo

2020-10-27

:D dziękuję wielu z nas jest nieśmiałymi tak po prostu bywa :) ale chyba się to daje zwalczyć skoro jakoś się schodzimy i każdy facet znajdzie w końcu swoją dziewczynę z deszczu :)

Pokaż mniej

Logowanie

Dziewczyno z deszczu (zawstydzenie)

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji