X
Dziewczyno z deszczu (zawstydzenie)
nieregularny
2020-10-27 10:04
Dziewczyno co w deszczu mnie minęłaś.
Dziś popołudniem zapłakanym.
Zwróciłem uwagę na twą figurę.
W modną i stylową szatę odzianą.
I twój makijaż piękny lecz nie krzykliwy,
cudownej twarzy piękno on dobywał.
Choć chronił Cię parasol,
to część twoich uroków
fantazja mi podpowiedziała.
Minęłaś mnie pospiesznym krokiem.
Ja zawstydzony wzrok spuściłem.
Wstyd i nieśmiałość mnie pożarły.
Straciłem szansę przez głupotę.
By poznać Anielicę
Och jaka jesteś Anielico.
Tego się nigdy już nie dowiem.
Czy może było by jak w niebie?
Czy w parze z twoim pięknem szedł intelekt?
Bystrość umysłu co jak brzytwą ścina wątpliwości.
A może zwinność myśli? Dzięki czemu przez życie
jak płotka w strumyku pod prąd śmigasz.
A może rozstalibyśmy się szybkim krokiem,
bo niezgodność charakterów...
I ciemną zimną nocą
każde kołderkę w swoja stronę...
A może okazałabyś się próżna i nie czuła.
Twa głowa pusta jak kosmiczna przestrzeń
a Ty napełniała byś ją bzdurami
z telewizyjnej sieczki dla mas.
Lub może we mnie byś znalazła
te morza, oceany kłamstw.
I wciąż nowe zmyślone zdrady
na listę zła byś mi dopisać chciała.
Nie wiem jaka jesteś o bogini.
Twe Ciało zmysły me pobudza.
Lecz twe myśli i jestestwo.
Cóż kończę i już nie zanudzam.
Dziś popołudniem zapłakanym.
Zwróciłem uwagę na twą figurę.
W modną i stylową szatę odzianą.
I twój makijaż piękny lecz nie krzykliwy,
cudownej twarzy piękno on dobywał.
Choć chronił Cię parasol,
to część twoich uroków
fantazja mi podpowiedziała.
Minęłaś mnie pospiesznym krokiem.
Ja zawstydzony wzrok spuściłem.
Wstyd i nieśmiałość mnie pożarły.
Straciłem szansę przez głupotę.
By poznać Anielicę
Och jaka jesteś Anielico.
Tego się nigdy już nie dowiem.
Czy może było by jak w niebie?
Czy w parze z twoim pięknem szedł intelekt?
Bystrość umysłu co jak brzytwą ścina wątpliwości.
A może zwinność myśli? Dzięki czemu przez życie
jak płotka w strumyku pod prąd śmigasz.
A może rozstalibyśmy się szybkim krokiem,
bo niezgodność charakterów...
I ciemną zimną nocą
każde kołderkę w swoja stronę...
A może okazałabyś się próżna i nie czuła.
Twa głowa pusta jak kosmiczna przestrzeń
a Ty napełniała byś ją bzdurami
z telewizyjnej sieczki dla mas.
Lub może we mnie byś znalazła
te morza, oceany kłamstw.
I wciąż nowe zmyślone zdrady
na listę zła byś mi dopisać chciała.
Nie wiem jaka jesteś o bogini.
Twe Ciało zmysły me pobudza.
Lecz twe myśli i jestestwo.
Cóż kończę i już nie zanudzam.
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
LidiaM-9
2020-10-28
Tak to bywa, potem się przez całe życie człowiek zastanawia, dlaczego nie podszedł, nie zagadał, co by było gdyby jednak podszedł. Zagadka nie do rozwiązania, bo nie ma drugiej szansy na te samą sytuację.
2020-10-29
Właśnie skończyłam pisać komentarz do Twojego wiersza "Jeśli tam nikt nie będzie czekał?" Tam wyjaśniłam, dlaczego "trafiam". Ta wiedza to nie kobiecy wgląd na sprawę tylko młodzieńcza głupota i obecne doświadczenie.
2020-10-28
Trafniej się nie dało tego powiedzieć :)
Dziękuję Lidko. jednak co kobiecy wgląd to kobiecy wgląd na sprawę :)
Dziękuję Lidko. jednak co kobiecy wgląd to kobiecy wgląd na sprawę :)
Kornel Passer
2020-10-27
Napisałem kiedyś inaczej o tm samym. Teraz nie mam do tego dostępu może jeszcze dorzucę w komentarzu lub wrzucę do wierszy. Wspólne nam przeżycia. :)
2020-10-27
A żebyś wiedział że wspólne. Sprawy okołomęsko-damskie należą chyba do dziedziny nad świadomości zbiorowej każdy facet miał jakieś przeżycia z kobietami więc nie dziwię się że mogłeś mieć wiersz o podobnej tematyce.
Wrzucaj wrzucaj czekam:)
Wrzucaj wrzucaj czekam:)
naskraju*(*)
2020-10-27
Słodko-gorzkie zawstydzenie pod parasolem. dlatego ja osobiście wolę chodzić bez i moknąć na deszczu. Wtedy mogę płakać i nikt tego nie widzi, bo łzy słone mieszam z kroplami deszczu. Gdzie nie gdzie przewija się nuta tęsknoty i drążenie w niedomówieniach. Czy winy nie są po równo rozrzucone? Kiedy się sypie czas, jak w klepsydrze szuka my ujścia.
Pozdrawiam ciepło
Pozdrawiam ciepło
2020-10-27
Pewnie powinno się chwytać chwile, bo są ulotne. I nie powrócą. Mocne uczucie jednak nie mija, i powraca po latach. Ona z przeszłością on po przejściach. I już nie mijamy się, tylko zostajemy razem. Wtedy żałujemy tych straconych róż. Jednak spontan też czasem bywa złudny
"A gdy się zejdą, raz i drugi,
kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością,
bardzo się męczą, męczą przez czas długi,
co zrobić, co zrobić z tą miłością?
On już je widział, on zna te dziewczyny,
z poszarpanymi nerwami, co wracają nad ranem nie same,
on już słyszał o życiu złamanym.
Ona już wie, już zna tę historię,
że żona go nie rozumie, że wcale ze sobą nie śpią,
ona na pamięć to umie.
Jakże o tym zapomnieć? Jak w pamięci to zatrzeć?
Lepiej milczeć przytomnie i patrzeć."
:)
"A gdy się zejdą, raz i drugi,
kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością,
bardzo się męczą, męczą przez czas długi,
co zrobić, co zrobić z tą miłością?
On już je widział, on zna te dziewczyny,
z poszarpanymi nerwami, co wracają nad ranem nie same,
on już słyszał o życiu złamanym.
Ona już wie, już zna tę historię,
że żona go nie rozumie, że wcale ze sobą nie śpią,
ona na pamięć to umie.
Jakże o tym zapomnieć? Jak w pamięci to zatrzeć?
Lepiej milczeć przytomnie i patrzeć."
:)
2020-10-27
nie wiem czy udało mi się oddać to dobrze ale chciałem jak najbardziej postawić w opozycji tytuł do treści by pokazać że "rozkminy" podmiotu lirycznego są bezsensem. Do puki nie podejdzie i nie spróbuje nie dowie się jaka ta "anielica" jest to będzie po prostu jego marnowanie czasu i umysłu na czcze rozmyślania. Ta wina o której mówisz leży w całości po stronie podmiotu że jak kołek stał i się nie ruszył
Marek Żak
2020-10-27
Przerabiałem, bo też się z taką często mijałem i zwyczajnie szans nie miałem, więc tysiące rozkmin w głowie. Później na szczęście wiele się zmieniło:). Pozdrawiam
2020-10-27
:D dziękuję wielu z nas jest nieśmiałymi tak po prostu bywa :) ale chyba się to daje zwalczyć skoro jakoś się schodzimy i każdy facet znajdzie w końcu swoją dziewczynę z deszczu :)
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności