X
Nigdy więcej
rymowany
2021-08-27 15:34
Ten wiersz dobrze jest przeczytać na głos; ciekawa jestem, co obecni tu Poeci myślą o takiej archaicznej formie.
W mym umyśle niespodzianie, jak na jakieś złe wezwanie,
rozsiadł się ogromny kruk.
I aż cały świat zatrzeszczał, gdy zakrakał kruk złowieszczo,
najgłośniej jak tylko mógł.
Cóż, to bardzo jest możliwe, że uwagi swe kąśliwe
chciał przekazań mi ów ptak.
Naczytałam się dziś wierszy, z których drugi oraz pierwszy
brzmiały jakoś smutno tak.
O śmierci i o miłości, o straconej żarliwości,
o przeszłości, którą pokrył siwy kurz.
Nie jesteśmy nieśmiertelni, lecz pozostaniemy wierni
naszym sercom zawsze już.
A ty patrzysz kruku czarny, wysłanniku pragnień marnych,
jak cierpienie tłumi łzy.
Jeśli powiesz jedno słowo, nim zrozumiem cię na nowo,
to odejdę tam, gdzie ty.
rozsiadł się ogromny kruk.
I aż cały świat zatrzeszczał, gdy zakrakał kruk złowieszczo,
najgłośniej jak tylko mógł.
Cóż, to bardzo jest możliwe, że uwagi swe kąśliwe
chciał przekazań mi ów ptak.
Naczytałam się dziś wierszy, z których drugi oraz pierwszy
brzmiały jakoś smutno tak.
O śmierci i o miłości, o straconej żarliwości,
o przeszłości, którą pokrył siwy kurz.
Nie jesteśmy nieśmiertelni, lecz pozostaniemy wierni
naszym sercom zawsze już.
A ty patrzysz kruku czarny, wysłanniku pragnień marnych,
jak cierpienie tłumi łzy.
Jeśli powiesz jedno słowo, nim zrozumiem cię na nowo,
to odejdę tam, gdzie ty.
to nie jest parafraza, tylko inspiracja
każdy ma takie kruki
każdy ma takie kruki
