X
Jako w umyśle
rymowany
2020-04-05 07:05
tak i w tworzonej nim okolicy,
coraz mniej widzę ludzkiego jadu.
Poza dziećmi, to już nikt nie krzyczy,
lśnienie zalewa świat mój kaskadą.
Zwyczajnie więcej wciąż norm chromolę,
nie mam zamiaru się tu zestarzeć.
W nieprzemijanie czas zabrać wolę,
potem mu trwałość chwili pokażę.
Odkrywam nowe wciąż życia szlaki,
gdzie się ciekawość odważnie wkrada.
Przestrzeń pospiesznie nadrabia braki,
mówiąc mi: "Nie rób nic, tylko siadaj".
Witold Tylkowski
coraz mniej widzę ludzkiego jadu.
Poza dziećmi, to już nikt nie krzyczy,
lśnienie zalewa świat mój kaskadą.
Zwyczajnie więcej wciąż norm chromolę,
nie mam zamiaru się tu zestarzeć.
W nieprzemijanie czas zabrać wolę,
potem mu trwałość chwili pokażę.
Odkrywam nowe wciąż życia szlaki,
gdzie się ciekawość odważnie wkrada.
Przestrzeń pospiesznie nadrabia braki,
mówiąc mi: "Nie rób nic, tylko siadaj".
Witold Tylkowski
Nie zawsze należy i nie zawsze trzeba komentować.
Zatem, jak trafił do mnie Twój wiersz, stąd +
Zatem, jak trafił do mnie Twój wiersz, stąd +
