Na pierwszy rzut skojarzenie: topielec... ;)

Witaj Olu, napiszę pobieżnie, lecz stosownie do tego haiku:

Kaczki jesienią tuż przed odlotem nurkują w poszukiwaniu jedzenia, aby nabrać tłuszczu przed podróżą (tyle zdradzę).

Autor więc zanurkował, w czym? W parku? - Tu pojawiają się schody...

Jeżeli były kaczki, to i woda (woda symbol ukryty).
Staw, rzeczka, czy bajorko? A może potok?
A jeśli nawet to z jaką wodą? Stojąca czy płynąca.
Czystą czy brudną? To wszystko wpłynie na interpretację.

Brzeg jest kamienisty, czy stromy, a może gliniasty?
Każdy najmniejszy detal zmieni interpretację.

W parku tłoczno? Jesienią?
Podczas słoty, deszczu?

Wskazuje niby liść, ale...

Jest suchy, zielony, czy opadły?
I znów się zmienia interpretacja.

Niby bałagan, ale... czy na pewno?

MILCZYSZ — kto milczy? Autor? Czytelnik?
Kto jest bez życia? I co znaczy owe PUSTO?

Haiku to ma wiele interpretacji, zależne od obrazu powstałego w umyśle odbiorcy.
Jest zatem jak zagadka koan... Nie mówi wprost, nie narzuca, pokazuje symbolami.

I na tym polega fenomen haiku, nie na opisie, lecz na ukrytej głębi.