Twoje Wiersze - perspektywa

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

24 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1^(*)

2024-10-03

Piękna, głęboka refleksja nad przemijaniem, tożsamością i poszukiwaniem sensu w życiu. Pozdrawiam z podobaniem

Dagmara^(*)

2024-10-03

Pięknie dziękuję Izo za wglądzik do wersów.
Pozdrawiam serdecznie

Kika88

2024-10-01

Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)

Dagmara^(*)

2024-10-01

Dziękuję ślicznie Kiko za wgląd do wiersza i serdecznie pozdrawiam :)

Annna2

2024-10-01

I czasem trzeba dostrzec codzienność-
dla innych to Himalaje

Dagmara^(*)

2024-10-01

Dziękuję Anno.
To prawda czasami są to Himalaje...
Pozdrawiam

sturecki

2024-10-01

Wiersz ukazuje ulotność życia jako ciągłą walkę z codziennością, gdzie każda chwila zmienia znaczenie, a przetrwanie polega na odnajdywaniu światła w ciemnozielonych głębiach, co daje siłę do przezwyciężenia pozornie niemożliwego.

sturecki

2024-10-01

Coś w tym jest, że życie jest nieustanną walką o jego zachowanie.

Dagmara^(*)

2024-10-01

Dziękuję bardzo. Miło znów Cię widzieć jako komentującego :)
Ciągle trwa walka z życiem i każda chwila jest ważna.
Pozdrawiam

Larisa

2024-10-01

Wyobraziłam sobie ciemnozielone głębie oceanu i światło latarni morskiej, ale też oczy ukochanej osoby... albo zielone jeziora.
Bardzo piękny wiersz!
Trzeba mieć jakiś własny punkt odniesienia... by za każdym razem podnosić się i iść dalej, wznosić się na wyższy poziom własnej satysfakcji, samospełnienia.
Obsypuję gwiazdami.
Serdecznie pozdrawiam

Dagmara^(*)

2024-10-01

Dziękuję pięknie Lariso za tak piękny komentarz. To prawda, trzeba mieć taki punkt odniesienia dla swojej własnej równowagi.
Serdecznie pozdrawiam

Kazimierz Surzyn

2024-09-30

Z podobaniem przeczytałem, pozdrawiam ciepło.

Dagmara^(*)

2024-09-30

Ślicznie dziękuję Kazimierzu i Twoje podobanie :)
Pozdrawiam serdecznie

Waldi1

2024-09-30

przepiękny wierszi ... pozdrawiam serdecznie ...

Dagmara^(*)

2024-09-30

Pięknie dziękuję i serdecznie pozdrawiam

Elżbieta

2024-09-30

Życie jest nieprzywidywalne, więc wpaść w rutynę nie jest właściwym rozwiązaniem, jednak warto mieć coś swojego, rodzaj odniesienia i jak odnoszę wrażenie, to "coś", zawarte jest w ostatniej strofie.
Serdeczności, Daguś, cudny wiersz!:))⭐

Dagmara^(*)

2024-09-30

Dokładnie tak Elu, nie jest nazwane wprost, bo myślę, że czytający odnajdzie w tej ostatniej strofie "coś" dla siebie i wcale nie musi to być zielone :)
Dziękuję i serdeczności przesyłam :)))

sisy89

2024-09-30

Wspaniały wiersz, refleksyjny, uczta i przyjemność czytania :)
Pozdrawiam serdecznie.

Dagmara^(*)

2024-09-30

Pięknie dziękuję Joasiu i serdeczności przesyłam :)

Osia

2024-09-30

Świetny kadr twojego
wiersza*
Serdeczności Tobie

Dagmara^(*)

2024-09-30

Dziękuję pięknie Osiu :)
Serdecznie pozdrawiam :)

Gminny Poeta

2024-09-30

Mówisz ze nie ma nic szczególnego. Mylisz się. Dla kogoś kto nie ma z różnych przyczyn nóg może to być największe marzenie dla kogoś kto kocha taniec defekt nogi może być przyczyna załamania nerwowego. A to co mówisz ze lubisz to tez nie koniecznie jest prawda. To trochę tak jak z czekoladą. Jest super gdy ja spróbujemy do popołudniowej kawy ale gdybyś ja miała jeść zamiast obiady finałem byłby odruch wymiotny ale to jest wiersz i tu opisujemy subiektywna chwilę. Pozdrawiam z uśmiechem Japońska Dziewczynko:)))

Dagmara^(*)

2024-09-30

Wyszedłeś bardzo daleko z interpretacją, ale to też nie jest przecież złe. Wiersz daje taką możliwość.
Myślę o mniej spektakularnych uszkodzeniach ciała. Człowiek ma różne dolegliwości. Najważniejsze są jednak te na duszy, gdy ciężko. A dusza jest jak ciało, reaguje na na różne stany.
Czekolady jem mało, więc raczej mi nie grozi ten odruch :)))
A fakt faktem, to chwila bardzo subiektywna, ale cieszę się za taki też odbiór. Pozwala zmienić perspektywę.
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

[ GALBA ]^(*)

2024-09-30

Jak zwykle spowodowałaś stan zadumy. Mój mózg po Twoich wierszach zawsze bogatszy o nowe doświadczenia a to wskazuje wyraźnie na ogromne oddziaływanie Twej poezji.
Pozdrowionka z podobaniem Daga 🌟👍

Dagmara^(*)

2024-09-30

Cieszy, że tak to działa :)
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

Eleanor Rigby

2024-09-30

Ja zabieram ze sobą ostatnią strofę, w niej zawart6e jest pełne znaczenie bytu.

Dagmara^(*)

2024-09-30

Proszę bardzo.
Jeżeli aż tak ujęła...
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

rzabaprzezrz

2024-09-30

Tak, słowa raz wypowiedziane brzmią wciąż w nieskończoności wszechświata, a w niej czegoś człowiek musi się trzymać... Przepiękny wiersz ♥️

Dagmara^(*)

2024-09-30

Pewnie, że tak Rzabko. Brzmią i trzeba się tego trzymać :)
Pozdrawiam serdecznie :)

klaks

2024-09-30

Ciekawe czy jest jakaś poetka i poeta, który przetrwałby w samym betonie ;)
Pozdrawiam Czarodziejko słowa :)

Dagmara^(*)

2024-09-30

Oj trudno by było Grażynko :))))
Serdeczności przesyłam :)

Odyseusz62

2024-09-30

Każdy nocny wędrowiec musi mieć swoją latarnię.
Pozdrawiam trochę lapidarnie.

Dagmara^(*)

2024-09-30

Dokładnie tak. Wystarczy jedna.
Dziękuję i pozdrawiam :)

Przeboski Mandaryn

2024-09-30

Bardzo znakomity wiersz

Dagmara^(*)

2024-09-30

Ślicznie dziękuję Mandarynie.
Serdecznie pozdrawiam :)

samisen

2024-09-30

Ja postrzegam to tak, iż jedno źródło światła dla nas byłoby idealne ale my poruszamy się w niezliczonej ilości materii świetlnych i za każdym razem rodzi się problem...

Pozdrawiam serdecznie 😀

Dagmara^(*)

2024-09-30

Tak, jak jest za dużo światła to stwarza problem, wystarczy wyizolować to swoje :)
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

Krystek

2024-09-30

Też mam taki punkt odniesienia ,
który mnie uspokaja - to zieleń i kwiaty.
Ślę moc serdeczności i uśmiechów:)
.

Dagmara^(*)

2024-09-30

Super! To cieszy bardzo :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Moona@

2024-09-30

Bo w spojrzeniu liczy się perspektywa i kontekst...
Wiersz na tak!
Pozdrawiam :)

Dagmara^(*)

2024-09-30

Dokładnie tak :)
Serdecznie pozdrawiam :)

LydiaDel

2024-09-30

O tak, życie mąci i kusi, a my wciąż próbujemy coś nowego. Aż dziw, że nasze delikatne ciało tak sobie z tym bagażem radzi.
"ciemnozielone głębie" - zieleń, barwy nadzieji? Nadzieja na przetrwanie. Wiersz daje nam dużo możliwości interpretacyjnych i zmusza do przemyśleń. To świadczy o jego wartosci. Serdecznie pozdrawiam

Dagmara^(*)

2024-09-30

Dziękuję Lidio za Twoją obecność.
Nadzieja zawsze jest nam potrzebna, chociaż czasami wydaje się nam coś nie do przeskoczenia, a jednak wychodzi się na prawie prostą :)
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

LydiaDel

2024-09-30

sorry - nadziei.

januszek

2024-09-30

życie to bazgrzący pazur na wykaligrafowanej naszej nadziei

Dagmara^(*)

2024-09-30

Oj tak, jak napisałeś "bazgrzący pazur".
Dziękuję za pochylenie się nad wersami i pozdrawiam :)

januszek

2024-09-30

zielony gołąbek nadziei - super

Mitylene

2024-09-30

I ja lubię ciemnozielone głębie, której w mojej interpretacji oznaczają otoczenie drzew...może to być park, las...Z perspektywy takiego krajobrazu spojrzenie na wiele spraw jest łatwiejsze, ten dystans daje przestrzeń z atrybutem wolności w tle...
Piękne wersy!