Drewniana furtka otworzyła się i zamknęła z lekkim skrzypieniem. Żwirowaną drogą podjechała taksówka, dokładnie o umówionej godzinie. Gdy zamknęły się drzwiczki bagażnika , zdawało się jej, że u sąsiadki lekko drgnęła firanka, ale w tej chwili niewiele ją to obchodziło. Już więcej nikomu nie pozwoli zaglądać ani do swojego ogródka, ani do swojego życia... Od dziś decyduje o wszystkim sama!
Taksówkarz niejedno już w życiu widział. Niejedną kobietę wiózł swoją granatową toyotą i niejedna łza wsiąkła w tapicerkę. Niektóre mówiły dużo i chętnie, zupełnie jakby chciały w czasie dłuższej czy krótszej trasy opowiedzieć mu cały swój życiorys i na podstawie tych barwnych opowieści mógłby napisać niejedną książkę. Inne - jak ta - milczały jak zaklęte. Zerkał raz po raz na jej twarz widoczną w samochodowym lusterku. Jej piwne oczy pomimo łez w kącikach oczu pełne były dziwnego blasku. Takie oczy miała kiedyś jego matka, a ojciec często powtarzał, że oczy są zwierciadłem duszy i że jego żona ma piękną duszę...
Chciałby z tą kobietą porozmawiać, o coś ją zapytać ale było w niej coś, co kazało mu uszanować jej milczenie, więc tylko patrzył w lusterku na łzy płynące po policzkach i na wilgotne rude włosy wysuwające się spod kaptura. Z odtwarzacza cichutko sączyła się muzyka Hansa Zimmera...

C.d.n.