Jeśli chodzi o twoje wyjazdy to mnie zaskoczyłeś. Myślałem że będzie ich więcej, wszak lubisz tamte rejony.
Podejrzewałem, że już samo przebywanie tam koi twe sterane życiem nerwy.
Niestety jestem jaki jestem za co przepraszam więc się myliłem :)

Co do tych chwil, myślę, że my jako twórcy tę przypadłość mamy, że nie każda dobra chwila da nam przyczynek do napisania jakiegokolwiek utworku(nie tylko dobrego).
Na ogół się liczy przeżycie jej w pełni a nie zrobienie z niej dżemiku jak to nasze babie robiły z owoców w lato by w zimę smak słońca przywołać.
Myślę że dobre chwile tym właśnie są dobre, że przemijają. Bo jak by nie przemijały to od ich dobroci człowiek by się "pochaftował" tak jak od przejedzenia doskonałym dżemem.
Więc nie turbuj się już, tym, że nie wszystkie dobre chwile pomogły spłodzić ci dzieła :)
Ale mam nadzieję że ogółem to miałeś sporo dobrych chwil w całym życiu.

Co do parafrazy twego dzieła, to poczytuję sobie za zaszczyt, żeś owa parafrazę określił mianem udanej

Dzięki za Twoją udaną parafrazę mojego wiersza. Nieraz się przekonałem, że samą tylko siłą woli i swoim działaniem nie potrafię wyczarować tych chwil, z którym potem , często po latach , powstają wiersze. Na południu Europy (nie tylko w Grecji) byłem wiele razy , a tych chwil, które zebrały się w wiersze , a więc tych , które intensywnie się we mnie "zapisały" było relatywnie niewiele, zwłaszcza w stosunku do ilości tych wyjazdów na przestrzeni trzydziestu lat.

O to właśnie mi chodzi... :)

Lepiej więcej niż mniej.

Ok, a gdyby tak przynajmniej dwa , trzy razy więcej niż do tej pory :) :) ?

:)

Nie ukrywam, że Twój wpis, ponieważ trafił mnie w czuły punkt, (bo faktycznie dbanie o prostotę wiersza jest moim celem), sprawił mi wielką przyjemność. W większości wierszy staram się nigdy nie stosować tak zwanych środków wyrazu, chyba że jest to konieczne, a jak już muszę to też wolę raczej porównanie niż metaforę. Oczywiście są wyjątki i to częste, bo napisałem sporo wierszy operujących "wizjami" które z samej istoty są metaforyczne. Kończę zanim się rozgadam. Pozdrawiam serdecznie.

Właśnie szkoda , że tych chwil , jest jednak relatywnie niewiele w stosunku do upływającego życia.... Pozdrawiam.

Dzięki. Pozdrawiam serdecznie.

Dzięki za komentarz. Serdecznie pozdrawiam.

:) :) Pozdrawiam i dziękuje za wpis.

:-))). No tutaj się z Tobą, Kornelu, nie zgodzę, schabowy z kapustą the best. Zresztą, sam przyznaj, że grecka sałatka w Polsce smakuje średnio. Ale co do reszty, święta racja i dlatego emerytura tylko tam, gdzie ciepło. Pozdrawiam serdecznie z kieliszkiem greckiego wina :-)).

Poza tym kto to widział , żeby cały czas wsuwać wieprze z kartoflami.. od samej diety można tu sfiksować, bo jak może przetrwać naród, w którym daniem narodowym jest schabowy .. brrrr ....

Widzisz chodzi o bardzo zwykle rzeczy, które sprawiają , że tamtą rzeczywistość odbieram jako przyjazną... U nas wszystko jest wrogie... Nawet ciepłym latem jest zimno wieczorami , a rano trawa jest mokra.... co ja zresztą będę opowiadał... same smutki ... :)

Hehe. A ja obstawiam w ciemno, że rodząc się tam, nigdy byśmy nie dostrzegli tego piękna, aż tak wyraziście. Chociaż szkoda takiej codzienności, to fakt.

Obawiam się , że z tą utratą uroku to chyba nie tak... Ja po prostu pomyliłem miejsce narodzin... Pozdrawiam.