X
KAJECIK
rymowany
2019-05-25 00:43
Po dworcu Warszawa Zachodnia
nieznany poeta się błąka
czasami na chwilę przystaje
z kieszeni kajecik wyciąga
Nikt nie wie o czym on pisze
nikt nie wie jak mu na imię
ubrany w wytarte dżinsy
na głowie początki łysiny
Zarostu dawno nie golił
i chyba nie zmieniał skarpetek
może na imię mu Wojciech
a może po prostu Mietek
Może kiedyś podróżni wspomną
że chodził ktoś taki po dworcu
gorliwie coś pisał w notesie
a czasem przyglądał się słońcu
Historia pisana przez życie
ma czasem swoje sekrety
po jednych zostają pałace
po innych wytarte kajety
nieznany poeta się błąka
czasami na chwilę przystaje
z kieszeni kajecik wyciąga
Nikt nie wie o czym on pisze
nikt nie wie jak mu na imię
ubrany w wytarte dżinsy
na głowie początki łysiny
Zarostu dawno nie golił
i chyba nie zmieniał skarpetek
może na imię mu Wojciech
a może po prostu Mietek
Może kiedyś podróżni wspomną
że chodził ktoś taki po dworcu
gorliwie coś pisał w notesie
a czasem przyglądał się słońcu
Historia pisana przez życie
ma czasem swoje sekrety
po jednych zostają pałace
po innych wytarte kajety
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Pijanowski
2019-05-26
Mijamy różnych ludzi. Zapewne tego poetę też mijaliśmy. Tych z pałaców raczej nie, bo nie szwendają się po dworcach w lichym przyodziewku. Jeżeli to uduchowiony poeta, to wolę go od napuszonego posiadacza pałacu. Ciekawe by było zerknąć do tego kajecika. Pozdrawiam
Mitylene
2019-05-25
Prawdziwa nad wyraz puenta na końcu, ładnie jak klamra spina cały wiersz :) Fajnie się czyta tę napisaną przez życie historię. Spójnie i rytmicznie poprowadzone wersy. :)
Marek Żak
2019-05-25
Nie sądź po pozorach, bo ludzie sie różnie ubieraja, a niektórzy ni eprzywiązuja do tego znaczenia,. . Może to wcale nie poeta, a zupełnie ktos inny. A teraz prawie wszyscy faceci maja jakiś zarost:)
Katarzyna(*)
2019-05-25
Smutne i takie autentyczne zarazem. Ocalić od zapomnienia, tyle możemy zrobić.
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności