Narzekanie na to, że świat się psuje jest stare jak świat. Ja staram się patrzeć na świat z dystansem. Świat się zmienia, ale niekoniecznie na gorsze. Poematów się pisze mniej, bo czytelnicy wolą krótsze formy. Np. limeryki. Ważne dla ludzi cytaty, to takie, które coś istotnego mówią o ich życiu, a jednocześnie takie, których autorów się szanuje. Nasze życie ostatnio zmienia się bardzo szybko, więc nim jakieś zgrabne sformułowanie zdąży się stać maksymą, już traci aktualność. Nawet jednak jeśli jej nie straci - zalew plotek nie zawsze prawdziwych (prasa bulwarowa, internet itp.) skutecznie ściąga wszystkie autorytety z piedestałów... Odpowiedzi wcale nie jest coraz mniej. To tylko złudzenie wynikające z tego, że pytań przybywa szybciej, niż my znajdujemy odpowiedzi. Weźmy przykład z nauki. Jedno zadane na przełomie XIX i XX wieku pytanie - czy da się rozbić atom na jeszcze mniejsze cząsteczki - obrodziło dziś tysiącami kolejnych pytań. Jak pokojowo wykorzystać energię uwalnianą podczas reakcji jądrowych? (Jak można ją wykorzystać w sposób niepokojowy już wiemy.) Jak chronić ludzi przed wydzielających się podczas takich reakcji promieniowaniem? Czy da się podzielić na jeszcze mniejsze składniki cząstki elementarne? Czy da się (i jak?) wywoływać reakcje jądrowe w materiałach zbudowanych z atomów niepromieniotwórczych (trwałych)?...
Czasu jest dokładnie tyle samo. Każda doba ma nadal 24 godziny. Każda godzina 3600 sekund. No może nieco zmienia się długość lat, ale bardzo nieznacznie. Za naszego życia (chyba gdzieś w późnych latach 60.) obserwatoria astronomiczne przesuwały z tego powodu zegary o sekundę. W życiu codziennym nikt tego nie zauważył. Mniejsza liczba przyjaciół nie wynika - jak sugerujesz - z pogarszania się ludzkiego charakteru. Raczej z postępu. Warunki dawnego życia wymuszały życie społeczne, co mogło owocować przyjaźniami). Dziś, gdybym się uparł mógłbym przez cały rok nie wychodzić z domu - pracować, robić zakupy i opłacać rachunki przez internet. Skoro nasze życie wymaga znacznie mniej kontaktów międzyludzkich - mniejsza jest szansa na zawiązanie się przyjaźni.
Przyrost ilości nienawiści wynika jedynie z demokracji, a ściślej z wyborów. Skoro ludzie wybierają sobie "wodzów" to trzeba się dla nich odróżnić od innych, żeby się nie pomylili. Im bardziej się odróżnimy, tym lepiej. Trzeba ludziom zasugerować, że tylko nasze pomysły dadzą krajowi pomyślność, a pomysły innych są zgubne (tu rodzi się pytanie, czy są złe, bo inni są głupi, czy może wręcz przeciwnie - inni są mądrzy, ale działają w obcym interesie?). A takie różnicowanie to droga do pokazowej nienawiści. Piszę pokazowej, bo nie przekładającej się na nasze charaktery. Ja np. uważam PiS za organizację szkodliwą dla Polski, która powinna zostać natychmiast rozwiązana, mój sąsiad jest zaciekłym PiSowcem. Ale miedzy nami nie ma nienawiści. Ustaliliśmy consensus, ze o "polityce" ze sobą nie rozmawiamy i nadal się przyjaźnimy.
Tak więc Twoja konkluzja, że nasz świat zmieniamy w dom wariatów jest tylko częściowo prawdziwa. Jeśli masz takie wrażenie - "odłącz się" od mediów. Zobaczysz, że nasz świat jest nadal normalny, tylko na użytek publiczny jest opisywany językiem coraz bardziej przypominającym język Kafki.

Nie lubię narzekania. Wolę raczej ironię. Jednak narzekasz w tak elegancki sposób, że, mimo wszystko, zasługujesz na punkty.

Prawda. Znika czliwieczenstwo w tym tlumie. Serdeczosci Macku 😊
6/5

Refleksyjnie i realistycznie.
Pozdrawiam serdecznie, Maćku:))⭐

Witaj Maćku
Odzwierciedliłeś Świat w ciemnych kolorach
ponieważ taki jest a szczególnie ten cytat:
"coraz mniej przyjaciół a więcej psubratów
Pozdrawiam serdecznie Zenek

"świecie nasz, świecie nasz, chcę być z tobą w zmowie"
Wiersz twój w przepiękne buty obuty
Fruniesz jak jakieś Marki Grechuty

Szac i plejada gwiazd!

Daje do myślenia pozdrawiam 😉

a to ciekawe ... liczyłem wszystkie gwiazdy ... okazało się ... że jest więcej na drzew ... na naszej planecie niż gwiazd .. bardzo fany wiersz ... pozdrawiam serdeczne ...

Świat pełen sprzeczności ukazałeś w swoim mini poemacie :) zmuszasz do refleksji

A Ty nie narzekaj- poemat możesz napisać sam.
Ale fakt- dużo ludzi na świecie- trudniej o Człowieka.
5/6

Globalnie świata nie zmienimy.
Natomiast wokół siebie mamy
taki świat jaki sami tworzymy.
Od nas zależy , czy będzie lepszy.
Śle moc serdeczności:)

Wymownie i bardzo refleksyjnie - sprzeczności, braki powodujące chaos, zapominanie o cennych wartościach, chociaż w niedoskonały ma swój urok, moc, potencjał, trzeba go doceniać, pozdrawiam ciepło Maćku, obsypując gwiazdkami.

nie ma innych s'wiato'w? ale be'dzie :) Obj. 21: 4

Antroginalnie

Refleksyjna opowieść o naszym świecie – pełnym sprzeczności, niedostatków i zagubienia, ale jednocześnie jedynym, jaki mamy. Autor wskazuje na braki miłości, ciszy, czasu czy przyjaźni, podkreślając, że nasze życie bywa chaosem, który sami tworzymy, zapominając o wartości tego, co mamy. Zwraca uwagę, że nie warto szukać innych światów, gdy ten jeden, choć nieidealny, jest pełen potencjału – trzeba go tylko dostrzec i docenić. Bo ile gwiazd odkryjemy, tyle światła możemy wnieść do własnej rzeczywistości.